အဖဘုရားသခင် ကောင်းမြတ်ပါတယ်။

အဖဘုရားသခင် ကျွန်တော့်ရဲ့

ဘဝအသက်တာထဲမှာ

အတော်အလုပ်လုပ်ခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော့်အတွက် အကြီးမားဆုံးသော

ကောင်းကြီးမင်္ဂလာတပါးလို့ ဆိုရလျှင်

ကျွန်တော့်ရဲ့ မိသားစုပါဘဲ။

ကျွန်တော့်ကို လိုလေသေးမရှိ

ယခုထိတိုင် ကျွေးမွေးပြုစုသော

မိဘတွေကိုပေးထားပါတယ်။

ကျွန်တော့်အသက်ကို တကြိမ်၊

နှစ်ကြိမ်ထက်မနည်း ငယ်စဉ်ဘဝ

အလွန်ချုချာသော ကလေးငယ်ဘဝကနေ

ကျွန်တော့်မိဘတွေ ကျွန်တော့်ကို

ကယ်တင်ပေးခဲ့ပါတယ်။

အလုပ်အကိုင်ပျက်၊

အိပ်မပျော်စားမဝင် နေ့တွေညတွေ

များ‌စွာ ကျော်ဖြတ်ခဲ့ပြီး

ကျွန်တော့်ကို စောင့်ရှောက်ခဲ့ပါတယ်။

ပါးးပါ ဆိုလျှင် ကျွန်တော့်အတွက်

ဘယ်လောက်ဘဲ ပိုက်ဆံ ပေးရပေးရ

အကောင်းဆုံးကိုသာ ပေးချင်ခဲ့၊

ပေးဆပ်ခဲ့၊ ပေးချင်‌နေ တာပါ။

မိုးးမိုး ဆိုလျှင်လည်း ကျွန်တော့်အတွက်

မှန်ကန်တဲ့ နည်းလမ်း၊

အကောင်းဆုံးဖြစ်တဲ့ နည်းလမ်းကို ရှာဖွေပေးပြီး

ပညာသင်ပြပေးခဲ့တဲ့ လက်ဦးဆရာပါ။

အခုလက်ရှိ ခက်ခဲတဲ့ကာလတွေမှာ

နေနိုင်စားနိုင်တယ်ဆိုတာ

မိုးးမိုး ပါးးပါတို့ကပေးတဲ့၊

အနှစ်နှစ်အလလ မိဘနှစ်ပါး

တူးခဲ့ရတဲ့ ရေတွင်းမှ ကောင်းကြီးစိမ့်စမ်းရေသက်သက်သာ ဖြစ်ပါတယ်။

ကျွန်တော် လက်ခံပါတယ်၊

ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်မှာ

ကျွန်တော့် ကျန်းမာရေး၊ ပညာရေးကြောင့်

ကုန်ကျခဲ့ရတာတွေ၊ ပင်ပန်းခဲ့ရတာတွေ

ကျွန်တော့်ညီလေးတုန်းကလောက်နဲ့

အကွာကြီးကွာနေမယ်ဆိုတာ။

ကျွန်တော် ‌အပေါ်မှာပြောခဲ့သလို

အလွန်ကျန်းမာရေးညံ့တဲ့ ကျွန်‌တော်က

ငယ်စဉ်ကတည်းက အထူးကုတွေနဲ့

ကုခဲ့ရပါတယ်။

ကလေးတုန်းကဆိုတော့

ကလေးအထူးကုသမားတော်နဲ့ ကုနိုင်ဖို့

ကျွန်တော့်အဖေ က ရွှေပြည်သာကနေ

အင်းစိန်ကို 16 km လောက်

စက်ဘီးနင်းခဲ့ပါတယ်။

ဒီလိုအကွာအ‌ဝေးကို ဘယ်သူ့ကိုမှ

မတင်နင်းဘဲ ကျွန်တော်နင်းခဲ့ဖူးပါတယ်။

တယောက်တည်းတောင်

အလွန်ပင်ပန်းခဲ့လျှင်၊

ကျွန်တော့်ကိုပွေ့ထားတဲ့ မိုးးမိုးကို

မိချောင်းစက်ဘီးကြီးပေါ်တင်ပြီး

နင်းခဲ့ရတဲ့ ပါးးပါ ဘယ်လောက်

ပင်ပန်းခဲ့မယ်ဆိုတာ

ကျွန်တော်ခန့်မှန်းနိုင်ပါတယ်။

အဲ့လိုစက်ဘီးနင်းခဲ့ပြီး နောက်တနေ့

ကျွန်တော့်အဖေ အလုပ်လုပ်ခဲ့ဦးမှာ

ကျွန်တော်သိပါတယ်။

ကျွန်တော် သွေးလွန်တုပ်ကွေးကို

သူများနဲ့မတူ နှစ်ခါတောင်ဖြစ်ခဲ့ဖူးပါတယ်။

မူကြိုတုန်းကတခါ၊ လေးတန်းတုန်းကတခါ။

လေးတန်းနှစ်တုန်းက ဆိုလျှင်

ကျွန်တော် သေလုမျှောပါးပါဘဲ။

ကျွန်တော်ငယ်ဘဝက တချို့အရာတွေကို

သိပ်မမှတ်မိပေမဲ့

‌အဲ့ဒီဆေးရုံသွားခဲ့ရတဲ့အချိန်တွေ၊

ဆေးရုံအနံ့အသက်တွေ၊

ကျွန်တော့်ကိုစိတ်အလွန်ပူပြီး

သားသမီးဇော သောကတွေဝေနေခဲ့တဲ့

မိုးးမိုရဲ့ နေ့ရက်တွေကို

ကျွန်တော် အခုအချိန်ထိ မျက်စိထဲ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မှတ်မိနေဆဲပါ။

ဆေးရုံမှာ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ တရက်က

တသက်လိုဘဲ ကြာခဲ့ပါတယ်။

အဲ့ဒီအချိန်တွေတုန်းက

မိုးးမိုးအနားမှာရှိမှ၊

မိုးးမိုးမျက်နှာကိုမြင်ရမှ

စိတ်သက်သာရာရတာ ကျွန်တော်ပါ။

သွေးပုလင်းတွေ ချိတ်ခဲ့ရတဲ့အထဲ

ကျွန်တော့် ပါးးပါသွေးလည်းပါပါတယ်။

ကျွန်တော်တခါမျှသွေးမလှူဖူးပါဘူး။

နေ့မနားရ၊ ညမနားရဘဲ

စိတ်ကိုယ်ပင်ပန်းခဲ့တဲ့ ပါးးပါကတော့

သွေးပါလှူခဲ့ရပါသေးတယ်။

ကျွန်တော် သွေးလွန်တုပ်ကွေးဖြစ်ပြီး

ငါးရက်မြောက်နေ့၊

ICUမှာ shockဖြစ်ပြီး

ဆရာဝန်သူနာပြု တချို့ရဲ့စကားမှာ

ကျွန်တော်မရတော့ဘူးတဲ့။

ဒါပေမဲ့ နေ့ရက်ဆက်တိုက်

ထမင်းစားမဝင်၊

အိပ်မ‌ပျော်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့

မိုးးမိုးရဲ့ ဆုတောင်းသံတွေကို

အဖဘုရားနားညောင်းခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော် အသက်ရှင်ခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော့်မိဘတွေ ပေးသော အသက်၊

ကျေးဇူးတော်သက်သက် သာဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလို အသက်ရှင်နိုင်ဖို့

ရှိသမျှအကုန်ထု‌ခွဲပြီး

ပေးဆပ်ခဲ့ရပါတယ်။

ကျွန်တော်က ဈေးတော်တော်ကြီးတဲ့

သားတယောက်ဘဲ။

ဒီကျေးဇူးတွေကို အခုအချိန် လုံးဝ

မဆပ်နိုင်သေးလို့ တကယ်ဘဲ

ဝမ်းနည်းရပါတယ်။

ကျွန်တော့် ပညာရေးမှာလည်း

ရှိသမျှကုန်ကျခဲ့သလောက်

မျှော်မှန်းထားသလို မဖြစ်ခဲ့ရပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ ဒီလို မပြည်စုံနဲ့ အရှိတရားကို

ကျေကျေနပ်နပ်လက်ခံနိုင်တာ

မိုးးမိုးပါးးပါတို့ပါဘဲ။

လူဆိုတာ မပြည်စုံတဲ့ အမျိုးဖြစ်လို့

မိသားစုတစု၊ လူတွေစုထားတဲ့

သားအမိသားအဖတွေဆိုလျှင်

ပိုလို့တောင် မပြည့်စုံပါဘူး။

ဒါပေမဲ့ ဒီမပြည့်စုံတဲ့ အရာများထဲကနေ

ပြည်စုံတဲ့ အရာတွေကို

အဖဘုရားပေးသနားခဲ့ပါတယ်။

ကျွန်တော် ကြိုးစားရပါဦးမယ်။

သင်ယူရပါဦးမယ်။

အသက်ဆက်ရှင်သန်ပြီး

ဘုရားသခင်ရဲ့ အသုံးတော်ကို

ခံယူရပါဦးမယ်။

"Count your blessings,

name them one by one."

"‌ကျေးဇူး တခု၊ နောက်တခုရေတွက်

ပြုတော်မူသော ကျေးဇူးတော် ရေတွက်။"

13 Apr 2025 | တည်ငြိမ်

Counting my blessings 1

Get Notify!